محمد و “پیامبری”-اش
ذره بین

“پیامبری” که "الله"-اش در خدمت امیال و هوی و هوس اوست، نامش محمد خاتم الانبیا است، و “پیام” چنین خالقی چون "الله" مستحق نامی جز “اسلام” نیست! محمد “پیام آوریست نمونه،” زیرا ز هر سوی بدو بنگری، دریچه-ای تازه به اسلام شناسی بروی خویش می گشایی. اگر خلاف اینرا توانستید به خودتان ثابت کنید، بدانید که “مسلمانی” دو آتشه هستید و سزاوار شما همان محمدیست که ”پیام” الله-اش همان “وحی منزل” است و بس!
و اما، سخن شادروان علی دشتی، پیرامون “بیست و سه سال” بعثت حضرتش و “اشکالات جزئی” که در اصول ”اسلام ناب محمدی” جلوه نمایی می کنند، با اینکه “وحی منزل” نیست، اما ارزش اندیشیدن دارد، البته به شرط اینکه خواننده اهل اندیشیدن باشد و “نترسد” از اینکه “لامذهب” شود. که چه بسا “لامصب” شدنی که بدون ترس باشد هزار بار شرف دارد به “ایمان” داشتنی که ریشه در “ترس” دارد. دوباره تاکید می کنم که اگر چنانچه باورمندید که تکلیف-تان روشن است، اما اگر باورتان “سست” است، با خواند کتبی چون “بیست و سه سال” تازه در می یابید که “اشکال” در شما نیست، بل که در “دین و مذهب” شماست!
با هم این سه برگ را بخوانیم:[+]