در پشت پرده ویکی لیکس چه می گذرد؟

فرامرز دادرس
فرهنگ ایران[+]

آیا بریتانیا ناچار به بازبینی روابط خود با آمریکا شده است؟
بریتانیا بدون همکاری آمریکا توان دست زدن به عملیات بزرگ نظامی را ندارد و آمریکا هم برای اینکه بتواند کمبود مقبولیت بین-المللی خود را جبران کند نیاز به همکاری انگلیس دارد.

آیا در پشت شیطنت-های ویکی لیکس می توان دست استعمار پیر را دید؟
ژولین آسانژ نشان داد که تنها یک هاکر یا کارشناس کامپیوتر معمولی نیست، او به خوبی به ارزش اخبار و حفاظت اطلاعات آگاه می باشد. او مانند یک ماًمور کار کشته اطلاعاتی عمل می کند. به راستی ژولین آسانژ کیست؟، به کجا وابسته است؟، منابع مالی او از کجا تاًمین می شود و در پس پرده چه می گذرد؟ سایت ویکی لیکس چه هدفی را دنبال می کند؟ افشای اسناد سرّی دست چین شده به سود و ضرر چه کسانی خواهد بود؟ این هرج و مرج اطلاعاتی! چه پیش آمد-هایی در جهان در پی خواهد داشت؟ وده ها پرسش دیگر...

ویکی لیکس ادعا می کند هر کسی می تواند به گونه ناشناس هر گونه سند سیاسی طبقه-بندی شده و سانسور شده را که به هر دلیلی تاکنون افشا نشده باشد ارائه دهد ولی گروهی از خبرنگاران داوطلب و کارکنان سایت در باره انتشار اسناد تصمیم خواهند گرفت!. آسانژ چند ماه پیش به "بی بی سی" گفته بود که با بهره گیری از روش-های رمز نگاری از منابع اطلاعاتی خود محافظت می کنند.

نقش انگلیسی ها در ماجرای ویکی لیکس

دست اندر کاران سایت ویکی لیکس برای تبلیغ بیشتر، اخبار مهمی را که به دست آورده-اند در دسترس چند رسانه گروهی معروف جهان قرار دادند؛ تاکنون «لوموند فرانسه، گاردین انگلیس، اشپیگل آلمان، نیویورک تایمز آمریکا، تلویزیون الجزیره» و یک تارنمای انگلیسی بنام «دفتر تحقیق روزنامه نگاری!» که به تازگی در اینترنت پدیدار شده است همزمان با ویکی لیکس این اسناد را انتشار داده-اند.

(The Bureau of Investigative Journalism) دفتر تحقیق روزنامه نگاری، نام یک رسانه اینترنتی انگلیسی است که در کنار رسانه-های گروهی معروف جهان مورد عنایت ویکی لیکس قرار گرفته و به اسناد ویژه و سرّی ارتش آمریکا دسترسی پیدا کرده است !

این نشریه اینترنتی دوشنبه 26 آوریل 2010، تنها شش ماه پیش از انتشار چهار صد هزار سند طبقه بندی شده ارتش آمریکا در عراق، به کار افتاده است. سایت اینترنتی این نشریه در ماه دسامبر 2009 در آدرس زیر به ثبت رسیده است : [11]

167-173 Goswell Road- London, Greater London EC1V 7HD-United Kingdom

یان اورتون (Iain Overton) سر دبیر دفتر تحقیق روزنامه نگاری می باشد، او از تهیه کنندگان ارشد "بی بی سی" انگلیس بوده است، در این راه راشل اولدروید، خبرنگار با سابقه (Mail on Sunday) و آنگس استیکلر، گزارشگر قدیمی "بی بی سی" و ایریس مائور خبرنگار رادیو تلویزیون کانال چهار انگلیس، یان اورتون را همراهی می کنند. دفتر تحقیق روزنامه نگاری سال گذشته برای آغاز کارش دو میلیون پاوند انگلیس از سوی بنیاد پاتر دریافت کرده است!.

بنیاد پاتر، یک بنیاد نیکوکاری در زمینه های روابط انسانی، حقوق بشر و آموزش و پرورش است که از سوی داوید والیان پاتر در سال 1999 بنیانگذاری شده است و تاکنون ده میلیون پاوند انگلیس به سازمان-های اجتماعی خارجی و انگلیسی کمک کرده است. دفتر تحقیق روزنامه نگاری پس از دانشگاه کمبریج دومین سازمانی است که چنین مبلغ چشمگیری را به عنوان کمک از بنیاد پاتر دریافت کرده است. [12]

دکتر داوید پاتر در کیپ تاون آفریقای جنوبی متولد شده و در سال 1963 درکمبریج علوم طبیعی خوانده است. دکتر الیان پاتر نیز در آفریقای جنوبی متولد شده و در انگلیس زندگی کرده است، وی در آکسفورد علوم سیاسی و روزنامه نگاری خوانده است.

سازمان اطلاعات جهانی!

آسانژ می گوید: « ما امیدواریم که با تغییرات پیش آمده در این سایت، بتوانیم تعدادی منابع مستقل اطلاعاتی در سراسر جهان ایجاد کنیم و همچنین بتوانیم به عنوان میانجی بین منابع اطلاعاتی و روزنامه ها عمل کنیم.» [13]

چه چیزی پشت این ادعا پنهان شده است؟ اگر چنین سازمانی هم در جهان مورد نیاز باشد تنها نهاد قانونی و رسمی می تواند سازمان ملل متحد باشد نه ژولین آسانژ، نه ویکی لیکس و نه انگلیسی ها!

چه ضمانتی وجود دارد که اخباری که ویکی لیکس در آینده منتشر کند از منابع موثق و یا درست باشند؟ با زمینه سازی و تبلیغات و افشای شماری اطلاعات درست می توان اعتماد مردم را جلب کرد و سپس با برنامه ریزی دقیق اخبار جعلی و ساخته و پرداخته شده را در راستای اهداف برخی از نیرو-های مرموز درجهان پخش کرد.
منظور ژولین آسانژ از « میانجی میان منابع اطلاعاتی و روزنامه ها» نمی تواند معنایی بجز فروش اخبار مهم به دست آمده و در نتیجه کسب بودجه لازم برای ادامه این تجارت پر سود داشته باشد؟ در نظر داشته باشیم که بسیاری از سازمان-های اطلاعاتی کشور-ها و کسانی که مورد هدف این افشاگری-ها واقع می شوند خریداران دست و دلبازی برای این اخبار می باشند.

گذشته از این-ها، اشخاص و سازمان-های اطلاعاتی می توانند اخبار انحرافی خاصی را بطور ناشناس به ویکس لیکس بفرستند تا با انتشار آن-ها به هدف-های ضد اطلاعاتی خود دست یابند. چگونه می توان درستی این اخبار را تشخیص داد؟

آیا بریتانیا ناچار به بازبینی روابط خود با آمریکا شده است؟

هنگامی که آقای اوباما در کاخ سفید مستقر شد مجسمه نیم تنه وینستون چرچیل را که مدت هشت سال زینت بخش دفتر آقای جرج بوش ریاست جمهوری آمریکا بود به سفارت بریتانیا بازگرداند. [14]

نشریات بریتانیا به سختی روابط حقارت-آمیز نخست وزیران پیشین؛ تونی بلر و گوردن براون را در برابر آمریکا به باد انتقاد گرفته بودند از اینرو دیوید کامرون نخست وزیر تازه بریتانیا در سخنان خود گفت؛ رابطه-ای به دور از « انقیاد » دربرابر آمریکا پیش خواهد گرفت. [15]

هنگامی که آقای اوباما بر مسند ریاست جمهوری آمریکا تکیه زد نشان داد که اهمیت ویژه-ای برای روابط با اروپا و انگلیس قائل نیست و آمریکا را نیروی برتر هر دو کرانه اقیانوس آرام می بیند. به نظر می رسد که نسل تازه زمامداران آمریکا روابط دو جانبه میان خود و بریتانیا را رابطه-ای معمولی و به دور از احساسات پر شور، یادگار جنگ جهانی دوم می دانند، روابطی که در گذشته دیگر کشور-های اروپایی به آن رشک می ورزیدند.

آقای اوباما انفجار سکوی نفتی شرکت بریتیش پترولیوم درخلیج مکزیک را فاجعه محیط زیست نامید و سخنان تندی نسبت به شرکت بریتانیایی ایراد کرد. مدیر شرکت (BP) برای بازخواست به مجلس نمایندگان آمریکا فراخوانده شد. این واکنش آمریکا خوش-آیند انگلیسی-ها نبود، تا جایی که آقای بوریس جانسون شهردار لندن به "بی بی سی" گفت که؛ نگران لحن ضد بریتانیایی است که ازآمریکا شنیده می شود. [16]

از سال 1947 پیوند-های ویژه-ای در زمینه-های دفاعی، امنیتی، تبادل اطلاعات، نظارت و شنود سیستم-های ارتباطی و جاسوسی در اروپا و خاورمیانه میان آمریکا و بریتانیا برقرار شده است، پایگاه-های انگلیسی چلتنهام و قبرس به ستاد کل مخابرات بریتانیا متصل می باشند.[17]

گروه نمایندگی بریتانیا در آمریکا بیش از چهارصد تن می باشد. شماری از افسران و کارمندان وزارت دفاع بریتانیا در مراکز راهبردی نظامی و اطلاعاتی آمریکا ادغام شده-اند. در سال 2005 برای نخستین بار نمایندگان وزارت دفاع بریتانیا در فراهم کردن گزارش بررسی چهار ساله راهبرد دفاعی آمریکا نقش داشتند. بریتانیا پس از آمریکا بیشترین نیرو-های نظامی را به افغانستان و عراق گسیل داشته است.[18]

بریتانیا بدون همکاری آمریکا توان دست زدن به عملیات بزرگ نظامی را ندارد و آمریکا هم برای اینکه بتواند کمبود مقبولیت بین-المللی خود را جبران کند نیاز به همکاری انگلیس دارد، نمونه بارز آن همکاری دو کشور در جنگ افغانستان و عراق می باشد.

به نوشته هفته نامه اکونومیست [19]

«افغانستان امروز دغدغه آمریکا است و بریتانیا نقشی جز سیاهی لشکر ندارد» اکونومیست افزود « تصمیم آقایان اوباما و کامرون در گردهمایی سران در تورنتو مبنی بر جایگزین کردن نیرو-های بریتانیایی با بیست هزار نیروی امریکایی در شمال هلمند تاًیید کننده این نظریه می باشد»، در حالی که گذشته استعماری بریتانیا و تجربه تاریخی و شناخت ژرف این کشور در این بخش از جهان می تواند کمبود نیرو-های نظامی بریتانیا را جبران کند. نمونه-های بارزی در دست است که وجود اختلاف نظر درزمینه-های سیاسی، اقتصادی و نظامی میان دو کشور را تاًیید می کند.

آیا در پشت شیطنت های ویکی لیکس می توان دست استعمار پیر را دید؟

فرامرز دادرس[+]
یکم آذر ماه- 22 نوامبر 2010